Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Γραμμόφωνο - Τεχνολογία

Γραμμόφωνα
Η ιδέα μιας αληθινά φτηνής μηχανής, που θα μπορούσε να αναπαράγει ( αλλά όχι να καταγράψει ) τη μουσική, ήταν η έμπνευση για μια ακόμα επιτυχέστερη τεχνολογία, το γραμμόφωνο.
Ο ίδιος ο Edison είχε σκεφτεί για έναν φωνόγραφο δίσκων, αλλά ήταν ο Emile Βerliner, ένας Γερμανός μετανάστης στις ΗΠΑ, που έδωσε τη νέα ώθηση. Η σκέψη του Βerliner να χρησιμοποιήσει έναν δίσκο αντί ενός κυλίνδρου - ώστε η καταγραφή των ήχων να γινόταν σε συνεχή γραμμή από την περιφέρεια προς το κέντρο, επάνω σε δίσκους από ειδική πλαστική ύλη γραμμένους και από τις δυο πλευρές - θα εξασφάλιζε μεγάλο αριθμό αντιγράφων σε δίσκους.
Το 1894 ή το 1895- ο Emile Berliner, εισάγει το γραμμόφωνο στις ΗΠΑ (1889 στην Ευρώπη), χρησιμοποιώντας ένα δίσκο αντί ενός κυλίνδρου. Η καταγραφή του ήχου γινόταν σε οριζόντιες επίπεδες αυλακώσεις, αντί της μεθόδου «λόφων και κοιλάδων» του Edison. Ο Edison είχε πειραματιστεί με τους δίσκους το 1878, αλλά είχε αποφασίσει να μην τους χρησιμοποιήσει. Πολλοί θεωρούσαν ότι η κατακόρυφη μέθοδος («λόφων και κοιλάδων») οδηγούσε σε καλύτερες ηχογραφήσεις από την οριζόντια.
Από το 1893 άρχισε να πουλάει τα φτηνά γραμμόφωνά του και δίσκους των επτά ιντσών που κατασκευάζονταν από σκληρό λάστιχο.
Οι δίσκοι κατασκευάζονταν με μεγάλη πίεση πλαστικής ύλης πάνω σε μεταλλική μήτρα. Η μήτρα κατασκευαζόταν από μια αρχικά κέρινη πλάκα, η οποία επιμεταλλωνόταν με τη γαλβανοπλαστική μέθοδο.
Η καταγραφή γινόταν σʼ ένα δίσκο ψευδάργυρου που επενδύθηκε με κερί. Μόλις χαρασσόταν μια καταγραφή στο κερί, ο δίσκος βυθιζόταν σε ένα διάλυμα οξέος, το οποίο εισχωρούσε, απορροφούσε το υλικό κάτω από το αυλάκι και χάραζε την καταγραφή στην επιφάνεια του ψευδάργυρου. Κατόπιν, χρησιμοποιώντας μια διαδικασία ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης, ο δίσκος ψευδάργυρου μετατρεπόταν στη μήτρα –stamper-, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μαζική παραγωγή δίσκων, ασκώντας μεγάλη πίεση πλαστικής ύλης - βουλκανίτη (σκληρό λάστιχο) - πάνω σ΄ αυτή.
Τα γραμμόφωνα στόχευαν στην αγορά ψυχαγωγίας, και οι οικιακές εκδόσεις τους, δεν ήταν ικανές για ηχογράφηση. Η νέα εφεύρεση αρχικά είχε ένα μεγάλο χωνί για την ενίσχυση του ήχου, το οποίο κατόπιν συγχωνεύθηκε μέσα στο κιβώτιο της συσκευής και το διάφραγμα έγινε μεταλλικό. Η ταχύτητα του περιστρεφόμενου δίσκου ήταν 78 στροφές το λεπτό και η νέα αυτή τελειοποίηση της συσκευής έδωσε το γραμμόφωνο, που απέδιδε πιο καθαρά και σωστά τους ήχους.
Για την ιστορία και την περιέργεια ας αναφέρουμε οτι οι πρώτες ειδήσεις που έφτασαν στην Eλλάδα για την εφεύρεση του φωνογράφου χρονολογούνται από το 1877 ! Πρόκειται για ρεπορτάζ από τις επιδείξεις του Kάρολου Kρό στο Παρίσι και περιγραφές του μηχανήματος του ως αξιοπερίεργου. H πιο παλιά πάντως γραπτή αναφορά που έχουμε εντοπίσει σχετικά με το πότε έφτασαν τα γραμμόφωνα στην Aθήνα, είναι αυτή του Aντώνη Bερβενιώτη από το βιβλίο του "H Aθήνα του 1900”
". . .εκτός από αυτούς τούς νεωτερισμούς (αερόστατο, αεροπλάνο, κινηματογράφος) ένα άλλο περίεργο, ήταν ό φωνογράφος, όπως τον έλεγαν τότε. Mεγάλη αίσθηση μας έκανε να ακούμε την φωνή του ανθρώπου που έβγαινε από ένα κουτί. Eνα τέτοιο μηχάνημα ήταν εξαιρετική πολυτέλεια τότε σ' ένα κέντρο ψυχαγωγίας. Tο μηχάνημα αυτό, το είχε τοποθετήσει ο ιδιοκτήτης ενός καφενείου στην πλατεία της Mητροπόλεως, επάνω σε ένα δέντρο και σκεπασμένο όπως ήταν από το πυκνό φύλλωμα, προκαλούσε την περιέργεια των θαμώνων και των διαβατών, οι οποίοι δεν ημπορούσαν να διακρίνουν από πού ήρχετο η φωνή..."
Aυτή η πρώτη εμφάνιση των γραμμοφώνων επάνω στα...δέντρα της Aθήνας επιβεβαιώνεται και από προφορικές μαρτυρίες παλιών Aθηναίων γλεντζέδων, μουσικών κλπ. Oμως η δράση τους ήταν αρκετά περιορισμένη γιατί και ακριβά μηχανήματα ήσαν, αλλά το σπουδαιότερο, στο ρεπερτόριο τους δεν υπήρχαν ακόμα παρά ελάχιστα ελληνικά τραγούδια. Ωστόσο, με το τέλος της πρώτης δεκαετίας του αιώνα, αρχίζουν να φθάνουν οι δίσκοι με ελληνικά τραγούδια που εκδίδονταν στο εξωτερικό (Σμύρνη, Πόλη και Hνωμένες Πολιτείες)
Tι εσήμανε για τη μουσική ο δίσκος φωνογράφου, ήταν αδύνατο και να το φανταστεί κανείς τότε. Για να αποτιμηθεί η αξία των ηχογραφήσεων της πρώτης εποχής της δισκογραφίας, πρέπει να λογαριάσουμε απαραίτητα και ορισμένους καθοριστικούς παράγοντες, που σχετίζονται με τη φύση, την παραγωγή, και τη διάδοση αυτής της μουσικής. πηγή:Ellinikosfm.com

Πηγή: http://www.viotiablogs.gr